Definition of boon companion

boon companionnoun

người bạn đồng hành may mắn

/ˌbuːn kəmˈpænjən//ˌbuːn kəmˈpænjən/

Word Originmid 16th cent.: boon from Old French bon, from Latin bonus ‘good’. The early literal sense was ‘good fellow’, originally denoting a drinking companion.

namespace